Geplaatst op 24 september 2020
Interessante publicatie in het Brabants Dagblad over de restauratie van de Drakenfontein in Den Bosch. Het opknappen van deze welbekende gouden draak wordt gedaan door dochteronderneming Meesters In.
DEN BOSCH – De Drakenfontein ligt als talloze puzzelstukjes op de werf, blokken natuursteen waar op het eerste oog niet te zien is wat nu waar hoort onder het bekende gouden monument vóór het Bossche station. Er wordt minutieus gewerkt om de 107 jaar oude fonteinbak, de pilaar, de herdenkingstekst én de vele frutsels weer nieuw leven te geven. Als over een klein jaar het monument in Den Bosch weer wordt opgebouwd, gaat na alle precisie het natuursteen niet glimmen. Maar hè, dat doet de gouden Draak zelf al.
Foto: Een van de waterspuwende draken
Slingerend over de dijk langs de Lek op weg naar Ameide is met zekerheid vast te stellen dat in het Utrechtse dorp met tal van historische gebouwtjes de monumentale Bossche Drakenfontein in gouden handen is. Op een van de vele pallets op de in het dorp verstopte werf van MEESTERS IN, specialist in het restaureren, reproduceren en aanvullen van steenachtige materialen, ligt een massief blok Frans natuursteen met daarop de tekst ter nagedachtenis aan de gulle gever die de monumentale Draak op het Bossche Stationsplein mogelijk maakte: Commissaris van de Koningin jhr. mr. P.J. Bosch van Drakestein.
De tekst is sterk verweerd, maar nog net leesbaar. ,,Daar gaan we weinig aan doen. Beter leesbaar maken door het op te hakken is een doodzonde. Het is een principe-kwestie’’, stelt bedrijfsleider Ron Waroux. ,,Je komt niet aan de hand van de oude meester.’’ De handen begin 1900 van de steenhouwers van N. Glaudemans & Zn. uit Den Bosch en de beeldhouwers van het Bossche atelier van Jac. en Jos. Goossens.
De steenblokken, soms wat groen uitgeslagen door bronzen onderdelen, én de treden van het monument gaan de volgende maand in Duitsland in bad. In een bad waarbij hars in het steen wordt geperst. Dat luistert nogal nauw, waarbij de droogte van de stenen bepalend is. ,,Het zorgt er voor dat de pilaar en treden niet verder verweren.’’ Zo simpel kan het dus ook zijn. En nodig, want het vele (auto)verkeer zal het Stationsplein en De Draak ook in de toekomst blijven gebruiken als draaischijf.
Foto: Code in de stenen die in 1900 moest helpen bij het in elkaar zetten van het monument. Het ronde plaatje rechtsboven heeft dezelfde code.
Van het hars gaat het monument niet glimmen, maar wordt het totaal wel zo’n drieduizend kilo zwaarder. Geeft dat geen problemen voor het wegdek rond het monument? ,,Nee. In het verleden rustte de Draak op het dak van de tunnel, dat wordt aangepast waardoor de zijkanten van de tunnel het monument dragen.’’
De ervaring in Ameide met Bossche monumenten is groot, ook beelden op de Sint-Jan zijn er met de grootste voorzichtigheid onder behandeling geweest. Jurgen Nederlof werkt dagelijks nauwgezet aan het monument. Goede delen uit de te vervangen fontein worden gebruikt om slechte stukken te vervangen. En als het écht om details gaat, boetseert Nederlof met mortel. ,,Mooi werk’’, zit hij op zijn hurken. Prima zelfs, maar uiteindelijk zal architect Maikel Niël zijn goedkeuring moeten geven.
Foto: Tijdens het werk aan de fontein staat de Draak zelf op het plein van het Noordbrabants Museum.
Het betere handwerk staat in schril contrast met het gebruik van de gigantische diamantzaag. ,,Die snijdt het steen voor de fonteinbak. En een robot maakt vervolgens de bak, zeg maar het ambachtelijk vak met de beitel.’’ De fonteinbak wordt écht vervangen. Frans kalksteen maakt plaats voor Engels kalksteen. Kenner Waroux: ,,De Engelse steen is wat minder grof van structuur, maar in kleur ligt het dicht bij elkaar.’’
De leek zal het dus helemaal niet opvallen als de draakjes water in de bak spuwen. In een verloren hoekje op de werf staat een bak met de oude waterleiding. Die is écht onbruikbaar en inmiddels is er bij het Bossche station een nieuwe waterleiding getrokken, richting ondergrondse parkeergarage.
Foto: De oude waterleiding van het monument.
Het gaat nog een klein jaartje duren voor de Draak weer water spuwt. Het monument wordt in zes weken ter plekke opgebouwd en is in mei 2021 weer in volle glorie te aanschouwen. Op de werf weten ze inmiddels precies hoe de puzzel dan weer in elkaar past. Waroux: ,,In elk afzonderlijk blok is bij de bouw een cijfer en letter gekerfd. Die code hebben wij op een aluminium plaatje op de bijbehorende steen bevestigd. Omdat we de originele tekening van het ontwerp nog hebben, kunnen we deze puzzel straks vrij snel weer leggen.’’
Bron: Brabants Dagblad
Fotografie: Marc Bolsius
